Himeji
Tijdens onze derde dag in Osaka maken we een uitstapje naar Himeji. Himeji staat bekend om zijn indrukwekkende kasteel, dat ook wel het "Witte Reigerkasteel". Je zult straks wel zien waarom. Himeji ligt ongeveer 100 km bij Osaka vandaan, maar is goed te bereiken via de Tokaydo-Sanjo lijn. Ons hotel ligt dicht bij twee metro station en één daarvan heeft een verbinding met slechts één overstap.Met de Tokaydo-Sanjo lijn:

Het kasteel van Himeji is niet te missen. Zodra je het treinstation uitkomt wordt je begroet met een prachtig straatbeeld, wat eigenlijk een best vreemd gezicht geeft. Moderne voertuigen en gebouwen, met op de achtergrond een 700 jaar oud kasteel.
Modern vs Autentiek:

Dit kasteel is een van de best bewaarde en mooiste van Japan en overleefde zowel natuurrampen als oorlogen. Het kasteel van Osaka uit mijn vorige blog is tijdens de tweede wereld oorlog gebombardeerd en werd daarna grotendeels gerenoveerd.
We zijn er inmiddels ook achter dat Xan elke keer zijn zonnebril verkeerd om opzet, wat ons pas begon op te vallen na het terug zien van onderstaande foto.
Xan en z'n zonnebril:

Rondvaart in de slotgracht:

Kawaii
Kawaii (かわいい) is het Japanse woord voor schattig. Als je het opzoekt op internet, wordt het beschreven als alles wat je hart doet smelten. In Nederland hoor je (voornamelijk) vrouwen wel eens zeggen: "Ach, wat schattig." In Japan gaat dat een stap verder en wordt het door zowel mannen als vrouwen veel en ongegeneerd hardop gezegd. Tientallen keren per dag wordt het tegen Xan gezegd als mensen hem zien. Dat vinden wij natuurlijk helemaal niet erg! :D. Zo ook deze mevrouw, die graag met Xan op de foto wilde.Xan maakt gelukkig overal snel vriendjes:

Nara
Dat we Nara moesten bezoeken, was ons inmiddels wel duidelijk geworden. Zodra je Japan opzoekt op Google, vind je talloze lijstjes van top 10 tot top 50 plekken die je in Japan MOET bezoeken. Dan doen we dat maar heh.Cynthia en Xan (nou ja lichamelijk aanwezig) op weg naar Nara:

Nara was vroeger de hoofdstad van Japan en er lopen honderden hertjes rond die helemaal gewend zijn aan mensen. "Men zegt" dat de hertjes vroeger door boeddhistische monniken getraind zouden zijn om een buiging te maken zodra je ze eten aanbiedt. Tegenwoordig leren de hertjes dit aan hun kleintjes, wat een behoorlijk grappig gezicht oplevert. Bij verschillende kraampjes kun je waffels kopen die je aan de hertjes mag voeren. Meestal, maar soms ook vóór het voeren, geven de hertjes drie diepe buigingen en geef je natuurlijk een buiging terug.
Ze weten ook hoe ze over moeten steken:

Nara was mooi, maar we hadden er meer van verwacht. Bij de Kofukuji tempel maken we er daarom zelf maar een feestje van. Op naar Kyoto !
Kijk een vliegende Boeddha!:
